Oz van ei bu lunsch per ina tschugalata

Berta Candinas
Berta Candinas

Quiteis Vus ch’ei seigi meglier ozildi?

Gie… oh, igl ei meglier certas caussas ei secapescha schon flot. Ei astgan guder la veta e tut. Nus da nos temps vev’ins nuot…

Jesses, da quei da Nadal, pachets da Nadal, da quei dev’ei nuot tier nus. Ina piziulta. Mumma fageva adina piziultas. In di ch’ella era persula, in tec discus. Epi culla vischina svidav’ella ora la meila e la péra. Epi lu savev’ins bu da tgi che la meila seigi, dil Sontgaclau. Quei cartev’ins.

Pigniel fagevas Vus?

In pigniel fagevan nus schon si. Ruclas vevan nus schon zatgei. Denteren sai jeu ch’ei era in mulin aschia, che la tatta veva giu dau in per cuclas da Nadal e quei era in mulin ed aschia enqual caussa. Nus eran cuntents cun nuot, savevan da nuot. Ei deva schon daquels ch’eran pli beinstonts. Lez vegnevan schon da far Nadal. Ils affons vevan lu schenghetgs. La famiglia da miu um vevan era sco nus, da quei da schenghetgs, dev’ei doch nuot. Basta, in di –  la tatta veva lu mess ora il Bambin – e la feglia ei vegnida ord scola ed ha bargiu e griu silla mumma e fatg cun ella sc’ina stuorna. E la mumma veva dumandau tgei che seigi schabegiau. “Ti dis manzegnas, ti dis manzegnas! Nus vein survegniu schuber nuot dil Bambin aber als Wielands leusi, ch’ei scolast, quels han tuts survegniu in pachet cun en perfin ina tschugalata. E ti dis che Niessegner tegni culs pigns e paupers. Aber quei ei rehs.”  Quei er’aschia. oz ils affons, ils biars per ina tschugalata, oh tgei quei leu drov’jeu buc.

Samichlaus im Val Sumvitg
Samichlaus/ Sontgaclau © Archiv Cultural Sumvitg

Dev’ei mintgaton ina tschugalata tier Vus?

Jeu sai bu novas. Nus vevan in aug dil bab ch’era augsegner giu Turitg, giu Balterswil. Lez sch’el vegneva, purtavel tschugalattinas, pintgas, pintgas, ch’ins survegnev’ina. Jeu seregordel, il bab era catschadur e bu mo catschadur, el era è in Frevler sco ei schevan. El mava leu cun ses vischins, lez eran buca tec megliers. Ei mavan halt schon a pesca ed a catscha, e quei era da mirar da bu vegnir a mauns.

Inaga levan ei far in tec beinvegni agl augsegner e vevan envidau a tscheina epi fatg in tec carn. Epi eran ei stai a pesca e vevan pegliau in scarun ed ella veva fatg scarun. Ed igl augsegner secapescha schau plascher ed jeu vevel sco buobetta schon sefatg en ch’il bab veva bu ruaus, ch’el vess bugen ris ed ughegiava buc. Epi tuttenina hal detg siper igl augsegner: “Vus saveis ch’jeu mon mintgaton a catscha ni alla pesca ed jeu sun bu persuls. Fuss quei era puccau?” Epi ha igl augsegner entschiet en a rir halt ord tutta fuorma. “Puccau eis ei schon, aber mo dalla buorsa sche ti vegnas a mauns.” Suenter ei il bab ius aunc bia pir. Quei era da quels onns. Aber quels leu che vevan siat ed otg affons e nuot da mezchegiar. In piertg e quei veva da tonscher pigl entir onn. Quei saveis vus metter avon.